Persian Motorcycle Club --موتور سيکلت --www.motorkadeh.com-موتورکده - اولین کلوپ موتورسواری ایرانی در جهان

Sunday, December 30, 2007

موتور تاکسی در تهران: معامله زمان با مرگ

وقتی ترک موتور نشسته ای و چشم هايت را می بندی تا نبينی چطور موتورسوار، ماشين هايی که از روبرو توی شکمت می آيند را رد می کند، يا وقتی پاهايت را تا حد ممکن به هم می چسبانی تا موقعی که موتور از لابلای ماشين های پشت ترافيک با سرعت عبور می کند، پاهايت به گلگير آن ها نخورد، فقط به اين فکر می کنی که تو زودتر از بقيه به قرارهايت خواهی رسيد.
يک موتور تاکسی در تهران

همين فکر است که راضيت می کند جانت را کف دستت بگيری و کنار خيابان بايستی و به يکی از همان ها بگويی: موتور! ... چند می بری؟

چند سالی است موتور سوارهايی که به عنوان تاکسی کار می کنند، از خيابان های مرکزی تهران،‌ پايشان را فراتر گذاشته اند و در سطح شهر هم مسافرهايی را که برای رسيدن به مقاصدشان عجله دارند، شکار می کنند. آيا علت، تنها در نياز مسافران به جابجايی سريع در يکی از شلوغ ترين پايتخت های دنياست؟

کاظم، ۴۲ ساله که يک بچه ده ساله دارد، مهندس برق است. اخيرا شرکت پيمانکاری اش با تعداد زيادی کارگر ورشکست شد.

او اين روزها را پشت موتور می گذراند و مسافر جابجا می کند: "فعلا موقت مسافرکشی می کنم تا کاری پيدا کنم. روزانه ۱۰ تا ۱۵ هزار تومان درآمد دارم. موتور هم خرج زيادی ندارد. به هر حال می گذرد".

از سر خيابان لارستان در تخت طاووس (مطهری) تا اول بخارست ۱۰۰۰ تومان.

حميد، راننده جوان تاکسی درباره علت روی آوردن افراد به مسافر کشی، معتقد است: "اغلب راننده های آژانس و خيلی از موتورسوارهايی که مسافر جابجا می کنند، ورشکسته اند. سال گذشته اموال من را هم بردند و ‌الان به صورت موقت در يک آژانس به کار مشغول ام".

رضا، جوان بيست ساله ای که در رستوران به عنوان موتور سوار کار می کند نيز همين وضع را داشته است: "قبلا در يک دفتر ثبت اسناد، کارپرداز بودم. آنجا ورشکست شد، من هم بيکار شدم. الان قبل از ساعت ۱۱ و بعد از ساعت سه بعد از ظهر، که زمان بيکاری ام است، در خيابان ها مسافر کشی می کنم. در آمدم از کار رستوران، ۸۰.۰۰۰ تومان در ماه است و کفاف زندگی با زن و بچه و اجاره خانه را نمی دهد". او قصد دارد برای ادامه زندگی به محل تولد خودش يعنی ماسوله بازگردد.

اما مجيد چهل ساله که حدود ۴ سال با موتور شخصی اش رفت و آمد می کند، می گويد:"هيچ وقت به اين که محل درآمدم مسافر کشی باشد، فکر نکردم". آن طور که خودش می گويد، حداقل سه بار تا مرز ورشکستگی هم رفته است.

افراد ديگری هم هستند که از سر ناچاری با اين وسيله، درآمد کسب می کنند. سيف الله، ۴۵ سال دارد و جانباز شيميايی است: "سه تا بچه دارم، اجاره نشين هم هستم. با اين کار فقط کاسه گدايی ام را دارم پر می کنم". آن روز نامه ای گرفته تا برای درمانش ببرد بيمارستان ساسان: "سر پاکستان در خيابان عباس آباد تا اوايل خيابان ويلا، ۱۵۰۰ تومان".

فرشته مرگ، ترک موتور

يک موتور تاکسی

حامد ۲۴ ساله است و خودش چند باری ترک موتور نشسته: "وقتی موتوری ها را می بينم (به عنوان مسافر کش يا عادی)، فکر می کنم يک عده جان برکف اند. به خصوص با طرز رانندگی شان. يک عده انسان که جانشان را کف دستشان گرفته اند و در خيابان ها حرکت می کنند".

وقتی صحبت از خطرات موتورسواری می شود، حميد خاطرات خودش برايش زنده می شود: "۶ سال از سال ۷۱ تا ۷۶ در نظام آباد موتور سوار می شدم. در بد راندن، اگر نفر اول نبودم، پنجم بودم. ۲ بار تصادف کردم. يک بار زمين خوردم و کاپشنم پاره شد. يک بار هم پژو بهم زد، با سر رفتم تو شيشه اش. اگر کلاه نداشتم، الان اينجا نبودم. بعد از تصادف که داشتم با موتور می رفتم تعميرگاه، مادرم نفرينم کرد، منهم موتورم را فروختم".

او با اين که بعد از فروش موتور يک بار ترک موتور نشسته، معتقد است: "آدم که تجربه پيدا می کند، خيلی از کارها را انجام نمی دهد. موتور به هيچ وجه امنيت ندارد. اگه بين دو تا ماشين گير کنی، کمترين اتفاقی که می افتد اين است که جفت پاهايت پلاتين می شود".

احسان ۲۶ ساله که به قول خودش طی ۴ سال حداقل روزی يک بار با موتور – تاکسی جابجا می شده، با اين که به خطرات اين کار واقف است، می گويد: "تا الان که سالمم. هر بار هم که ترک يک موتور سوار نشستم، بهش تاکيد کردم آهسته براند؛ چون می دانستم سر چهار راه ها، پشت ماشين ها گير نمی کنم و به هر حال سريع تر از ماشين به مقصدم می رسم".

اما مرگ، حادثه تکراری تصادفاتی است که يک طرف آن، موتورسوار بوده است. حميد ماجرای پدری را تعريف می کند که پسرش با موتور کشته شده بود: "در مراسم فوت يکی از اقوام در بهشت زهرا، مردی سر قبر پسرش نشسته بود. پسرش موتورسوار بود. پدرش می گفت با مرگش جان چهار نفر را نجات داده است. دو تا کليه اش را داده بودند به دو نفر. قلبش را به يک نفر بخشيده بودند و خودش هم موقع رانندگی برای اين که با يک پير زن تصادف نکند به تير چراغ برق برخورد کرده بود".

چرا موتور- تاکسی؟

با وجود همه اين خطرات که مرگ و نقص عضو، از جمله عواقب آن می تواند باشد، چرا عده ای هنوز هم اين وسيله را برای تردد و جابجايی انتخاب می کنند؟

مجيد،۴۰ ساله، در حالی که ادعا می کند هنگام استفاده از موتور، هيچ وقت به خطرش فکر نکرده، می گويد: "اگر عجله داشته باشم و با وسيله ديگری نتوانم به مقصدم برسم، ‌حتی با کت و شلوار و کراوات هم ترک موتور می نشينم".

حميد با آنکه موتور را خطرناک می داند، اما يک بار بعد از فروش موتور شخصی اش برای اين که به کارش برسد سوار موتور شده است: "می خواستم از نظام آباد ظرف مدت يک ربع، بروم يوسف آباد. البته راننده موتوری که سوار شدم، نمی توانست خيلی تند برود، برای همين ازش اجازه گرفتم که خودم بنشينم. هرچند با ديوانگی تمام می راندم، اما باز هم به کارم نرسيدم".

احسان، از جريان ساده ای می گويد که او را معتاد موتورسواری کرد: "سر سه راه جمهوری بودم، يک موتورسوار پرسيد: آقا موتور؟ گفتم فلان جا چند؟ قيمت داد، سوار شدم و از آن به بعد تا سال ۸۳ که تهران بودم، هر روز با موتور جابجا می شدم. سرعت، برای من نقش مهمی داشت. رفتن از خطوط ويژه و پياده روها و گذشتن از بين ماشين های پشت ترافيک، ويژگی هايی است که موتور را سريع تر از ماشين می کند".

حامد که خيلی کم از موتور – تاکسی استفاده کرده، درباره علت استفاده اش ازموتور می گويد: "زمستان امسال، آخرين باری بود که از اين وسيله به عنوان تاکسی استفاده کردم. کلاسم دير شده بود؛ ظرف ۱۰دقيقه از طالقانی رسيدم ستارخان".

او اما الان فکر می کند جانش را بيشتر از "وقتی" که احتمال دارد از دست بدهد، دوست دارد.

"تصادف به خاطر کلاه ايمنی"

از سال گذشته، برخی سخت گيری ها در مورد موتورسواران در جهت رعايت قوانين راهنمايی و رانندگی از جمله استفاده از کلاه ايمنی اعمال شد. اما هنوز بسياری از موتور سواران، از کلاه ايمنی استفاده نمی کنند.

رضا ۲۰ ساله، حتی معتقد است: "هر بار که کلاه سرم می گذارم، تصادف می کنم. چون ديد کافی ندارم. البته بدون کلاه، پليس جريمه می کند، اما طی ۲۰ روزی که موتورم را خريده ام، هنوز با من کاری نداشته اند".

محمد ۲۹ ساله هم که کارش جابجا کردن مسافر با موتور است، کلاه سرش نمی گذارد. وقتی علت اش را می پرسم، می گويد: "الان هوا گرم است. کلاه، موهايم را به هم می ريزد".

البته کسانی هم هستند که به اجبار يا از روی انتخاب خودشان، با وجود همه مشکلات، از کلاه ايمنی استفاده می کنند.

فريبرز ۳۳ساله، با اين که از سردرد هنگام استفاده از کلاه شکايت دارد، بازهم کلاه سرش می گذارد. برای او، خطری که از بيخ گوشش گذشته و از يک تصادف، سالم بيرون آمده بود، مشوقی بود برای تحمل سنگينی کلاه ايمنی.

رعايت قوانين تنها به کلاه ايمنی ختم نمی شود. محمد رضا آن روز صبح ۸۰۰۰ تومان (همه پولی که تا ۶ بعد از ظهر، کار کرده بود) به پليس داده بود که موتورش را به دليل نداشتن بيمه، نخواباند.

حميد از اين هم فراتر می رود و می گويد: "موتور وسيله تک سرنشين است. مسافر که سوار می کند، از نظر قانون، مرتکب خلاف شده است. به اين ترتيب وقتی ترک موتور نشستی، اگر اتفاقی برايت بيافتد، ‌هيچ کس، از جمله قانون، از تو حمايت نخواهد کرد. راننده موتور هم که معمولا از عهده پرداخت خسارت بر نمی آيد".

از طرف ديگر، يکی از دلايل سرعت عمل موتور نسبت به ماشين، مراعات نکردن قوانينی است که با آن، دست و پای راننده اتومبيل بسته می شود.

احسان در اين باره معتقد است: "شکسته شدن قوانين لذتی ندارد، اما برای من مهم اين است که وسيله ای را انتخاب کنم که مرا سريع تر به مقصد برساند".

۲۸ مهر دو سال پيش، روزنامه همشهری، وابسته به شهرداری تهران، از اجرای طرح تازه ای در موسسه پيک باد پا، خبر داده بود که بر اساس آن، پديده ای به نام موتور - تاکسی، شکل قانونی به خود می گيرد.

از سال ۱۳۷۴ تاکنون، پيک بادپا به عنوان واحدی در شهرداری تهران برای جابجايی بار و حمل اشيا به صورت سريع، ايجاد شد و هنوز نيز موتورسوارهای آرم دار پيک بادپا، در گوشه و کنار تهران، به جابجايی اشيا می پردازند. اما همچنان حمل مسافر توسط اين موتورسواران، ممنوع است.

موتورسيکلت هيدروژنی 'بيش از حد بی سر و صداست'

نخستين موتور سيکلت هيدروژنی با يک مشکل جدی روبروست: اين وسيله نقليه بيش از حد بی سر و صداست که می تواند خطرناک باشد.
موتورسيکلت مجهز به سلول سوختی
روز سه شنبه در لندن از يک نمونه اوليه از اين موتور سيکلت که می تواند به قيمتی بيش از 8300 دلار (4500 پوند) عرضه شود پرده برداری شد.

مشکل موتور سيکلت مجهز به "سلول سوختی"، که هيچ نوع آلودگی توليد نمی کند، اين است که بيش از حد بی سر و صداست.

کارشناسان می گويند می توان يک صداساز مصنوعی روی اين موتور نصب کرد، اما گروه هايی که برای کاهش آلودگی صوتی مبارزه می کنند گفتند که از دورنمای ورود موتورسيکلتی به بازار که عاری از صدای گوشخراش معمول موتورسيکلت هاست استقبال می کنند.

سازندگان نيز به نوبه خود گفتند که صداساز مصنوعی که در صورت لزوم می توان آن را خاموش کرد، می تواند عابران و ساير رانندگان را از نزديک شدن موتورسيکلت آگاه کند.

حداکثر سرعت اين وسيله نقليه که "ای ان وی" (Emissions Neutral Vehicle) نام دارد، 80 کيلومتر در ساعت با بردی 160 کيلومتری است و پيش از آنکه نياز به شارژ کردن داشته باشد می تواند چهار ساعت بی وقفه کار کند.

طراحان اين موتور می گويند که بخار آب متصاعد شده از آن از فرط پاکيزگی قابل نوشيدن است.

منبع متحرک انرژی

اما درحالی که آلودگی صوتی آن از يک کامپيوتر شخصی بيشتر نيست، مشتاقان موتور سيکلت رانی ادعا می کنند که اين "ای ان وی" فاقد عنصر "هيجان" است.

جف استون از "فدراسيون موتورسيکلت رانی بريتانيا" به بی بی سی گفت: "هر صدايی بخواهند می توانند به آن اضافه کنند، ولی اين صداها هرگز جای سر و صدای يک موتور واقعی را که موتور سيکلت ران ها در پی آن هستند نمی گيرد."

اما پيتر ويکهام، مدير "انجمن کاهش صداهای مزاحم" که می گويد موتورسيکلت ها از جمله بدترين مزاحمان صوتی هستند، از انديشه ظهور يک موتور بی سر و صدا استقبال کرد.

او گفت: "اما اگر قرار باشد يک صداساز مصنوعی به آن اضافه شود، پس فايده توليد يک موتور بی سر و صدا از اول چه بوده؟."

دکتر هری بردبری، مدير کل شرکت بريتانيايی "انرژی هوشمند" که اين موتور را توليد می کند گفت که هدف از نصب صداساز مصنوعی ايجاد صدايی خفيف برای مقاصد ايمنی است به طوری که مزاحمت ايجاد نکند.

وی همچنين توضيح داد که سلول سوختی اين موتور که به اندازه يک کيف دستی و انباشته از هيدروژن فشار بالاست را می توان از موتور جدا کرد، بنابراين امکان استفاده از آن به عنوان يک منبع متحرک انرژی که نيروی مورد نياز ساير وسايل را تامين می کند وجود دارد.

وی گفت که چشم انداز توليد يک منبع متحرک انرژی هيدروژنی از منابع گوناگون، از جمله محصولاتی مثل سويا و نيشکر، می تواند در مناطق دورافتاده يا کشورهای در حال توسعه که ايجاد شبکه های وسيع الکتريکی در آنها به لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه نيست، مفيد واقع شود.

Tuesday, August 07, 2007

Motorcycles For Touring

Anyone who plans to travel by motorcycle should take a close look at what the touring riders are doing. This particularly pertains to the motorcycles they ride and the clothes and accessories they chose. The fact is, its the touring bikers who ride the most miles, and in the process they learn what works best out on the road.

Today, street bikes seem to be classified as "touring," "sport touring," "standard," "cruiser," "dual purpose" (meaning street and dirt), and "sport" motorcycles. While you can ride around the world on any of these, the dual purpose and sport bikes are the worst choices for serious, long distance motorcycle travel in the U.S., Canada, or any other modern, industrialized country. Let's briefly examine the other four types of motorcycles.

First, the standard motorcycle. The standard is the all purpose street motorcycle. You can ride it on the city streets, or fast down a country road, or on a long trip; to work or to play. It is easy to accessorize a standard for any of these purposes, without destroying its basic versatility. Since they come as honest, basic bikes, standards can be optimized to suit your personal needs. A touring seat, windshield, saddlebags, tank bag, parcel rack, and sissy bar with passenger backrest are among the most useful touring accessories for the standard motorcycle. Because it is less specialized than other types, the standard presumably also has less sales appeal. Yet the best selling motorcycle in America, as I write this, is the Harley-Davidson Sportster, a standard motorcycle that first came to market in 1957. Recently, Triumph introduced a modern version of their famous standard of the 1960's, the Bonneville, and it quickly became their best selling model. Other popular standards include the BMW R1150R and Honda CB750 Nighthawk. An additional benefit is that standards tend to be among the least expensive motorcycles. They may not be the best for any single purpose, but if you want to use your bike for a variety of purposes, including travel, you owe it to yourself to consider a standard.

Few motorcycles admit to being standard bikes today; the bulk of what would have been called standards 30 or 40 years ago are now called cruisers. It is illustrative of the appeal of cruisers that, ironically, the Harley-Davidson Sportster and Triumph Bonneville, those most standard of all motorcycles, are often mistakenly called cruisers. The cruiser motorcycle has become the standard of today. Early cruisers tended to be modeled on "chopper" type motorcycles, perhaps the least practical of all motorcycle types. But in recent years, the cruiser has evolved into a much more practical form. Many of them are very reminiscent of standards from the 1950's, only with much superior modern motors and suspension. These cruisers are both practical and stylish, and far superior as functional motorcycles to anything built in the 1950's or 1960's. They typically give up a bit of handling and performance to achieve a bit more style, compared to today's standard motorcycles. Typical cruisers would include the Yamaha V-Star 650 and the Harley-Davidson Super Glide (the original factory cruiser that started it all).

Most modern cruisers are easily accessorized to accommodate the traveling motorcyclist. The same useful touring accessories I mentioned for standards in the paragraph above are also applicable to cruisers. And the motorcycle manufacturers make a special effort to offer a wide range of accessories for their cruiser models.

A particularly interesting offshoot of the cruiser type is the touring cruiser, equipped by the factory with a windshield, touring seat, and saddle bags. The original touring cruiser is the Harley-Davidson Road King. With these motorcycles, the motorcycle companies have re-invented the basic touring bike, and I have combined these cruisers with the touring bikes in my Touring and Sport Touring Motorcycle Comparison chart.

Another cruiser variation is the power cruiser, like the Yamaha V-Max, the modern street racer. The same accessories that apply to other cruisers can also be used to civilize these powerful bikes.

The other class of motorcycles with a legitimate claim to versatility is the sport touring bike. These are usually derived from sport bikes, with factory mounted saddlebags and fairing, and an improved (more comfortable) seating position. The latter usually includes a plusher dual seat and higher, more natural handlebars than those provided on their sport bike counterparts. This makes them considerably more comfortable over the long haul than a sport bike. They usually retain a good measure of their sport bike handling and performance, making them a lot of fun to ride. If fast Sunday rides in good weather are your forte, with an occasional longer trip thrown in, a sport touring bike is probably what you want. You can get a similar result by adding saddlebags and a windshield, or fork mount sport fairing, to a standard type bike, but the factory sport touring bike will usually out perform a standard "bagger." Good examples of modern sport touring bikes would be the Triumph Sprint ST or the Buell S3T Thunderbolt.

The true touring bike is the cream of the crop for the long distance traveler. The comfort, protection, range, and load capacity of the touring bike are superior to all other types. If you plan to ride all year and in all types of weather, you should seriously consider a touring bike. If you eschew owning a car, you should definitely own a touring bike (among others). If your idea of fun is hitting the starter button in Portland, and the kill switch in San Francisco, you need a touring bike. Ditto if most of your traveling is "two up." Touring riders are the most experienced, knowledgeable, courteous, and safest riders on the road. It is true that their big machines can be somewhat clumsy in stop and go traffic, a hassle to park, and that they are less sporting for fast Sunday rides than the other types I have discussed. They may not look as "cool" as a lot of cruisers, but for getting on down the road they cannot be beat. The Honda Gold Wing and Harley-Davidson Electra Glide Classic are typical touring bikes.

Most touring bikes are big motorcycles, usually equipped with a plush dual seat (often with backrests), full fairing with lowers, stereo and intercom system, luggage (typically including both saddlebags and a tail trunk, plus additional storage in the frame mount fairing), low maintenance shaft or belt drive, engine guards (crash bars), floorboards, heavily valenced fenders for maximum protection, and heavy duty electrical system capable of powering electrically heated riding clothes, driving lights, and a multitude of other accessories. Touring bikes tend to be the largest and heaviest of motorcycles, and because of that they typically provide a little less performance than other types of bikes with equivalent displacement. Don't worry though, they will still pull like a train. Unfortunately, they are also apt to be the most expensive motorcycles.

Whichever of the above types of motorcycle is chosen, remember the old adage "no less than 600cc for the highway." Just about any bike in my Motorcycle Comparison charts of this or greater displacement should be adequate for touring if properly equipped.

One of the greatest advantages possessed by the motorcyclist is superior visibility (compared to car drivers trapped in their tin boxes). It is amazing how much better you can see around cars in passing situations. This, coupled with the narrowness of the motorcycle and its superior power to weight ratio, makes for much quicker and safer passing on the highway. Acceleration can save lives. And actually make a crowded two lane highway fun.

Many non-motorcyclists just do not realize how much quicker than a car the average motorcycle is. A quick comparison will illustrate this point. Let's compare a typical standard motorcycle, in this case the very popular 1997 Harley-Davidson Sportster XLH1200, to both a typical sedan, a Ford Taurus, and two very high performance muscle cars, the Ford Mustang Cobra and the Chevrolet Camaro Z28 SS. (All of the car models discussed below are of a vintage similar to the aforementioned Sportster.) I took the Taurus data from Car and Driver magazine, and the muscle car data from Road & Track magazine.

The Ford Taurus accelerated through a standing start 1/4 mile in 16.5 seconds. Pretty good for a sedan.

The ultra quick street racers tied, both the Mustang Cobra and the Z28 SS blazed through the 1/4 mile in 14.4 seconds. Wow, good-bye sedan.

So how does our stock Sportster 1200 compare? As tested by Motorcyclist magazine, the 1/4 mile takes only 13.41 seconds. Good-bye muscle cars.

Wait a minute, you say a typical motorcycle can blow away even the muscle cars, the made-for-the-purpose Detroit street racers? Isn't there some production car that can beat the Harley? Yes, there is. Looking through my summaries of 77 Car and Driver and Road & Track road tests, the quickest car of them all is the 400 horsepower, $118,000 Porsche 911 Turbo. This baby ate up the Cobra and the Z28, and the Corvettes, and the Ferraris, and the Viper, too. Everything. It ran a 1/4 mile in 12.5 seconds.

But remember, we chose the Sportster because it was a typical motorcycle in terms of acceleration. The Turbo Porsche was the quickest car in the world. Take a look at my Motorcycle Comparison charts. Several of the bikes listed there can out drag the German super car. The Yamaha V-Max power cruiser blew through the 1/4 mile in only 10.87 seconds! Way faster than the Turbo Porsche. And some sport bikes are even faster than the V-Max. The point is, when you travel by motorcycle you can have more fun than anyone else on the road. In fact, when it comes to passing power, you rule the road.

When you ride, look professional: always wear a helmet, boots, gloves, and protective clothing (Don't like that 'sissy' stuff? Imagine yourself in a Mercury). Ride safely and enjoy the trip. On a motorcycle, getting there is more than half the fun.

New EPA Guidance on Streetbike Emissions Rules

The American Motorcyclist Association (AMA) announced that a review of an Environmental Protection Agency "Letter of Guidance" on the subject of motorcycle-emissions regulations has been completed.

The AMA had been seeking clarification of EPA regulations for "kit" and "custom" motorcycles.

Kit bikes are motorcycles typically built by individuals using off-the-shelf components, while custom bikes are generally show bikes built by a business and sold to a customer.

Under the regulations, a person is allowed only one kit motorcycle in their lifetime that is exempt from meeting EPA emissions requirements. For custom motorcycles, a builder may create and sell up to 24 bikes a year that don't meet EPA emissions requirements, but those machines must be labeled as exempt and are show bikes that only rarely may be ridden.

The AMA's review of the recent Letter of Guidance confirmed that by using an EPA-certified engine, an individual will, in fact, be permitted to build a kit motorcycle without invoking the "one per lifetime" rule, subject to restrictions on exhaust systems, carburetors, fuel injection, and certain other components. From the EPA Letter of Guidance:

"New highway motorcycles certified in this manner may be operated or re-sold without restriction, as long as all requirements of this procedure are met and the anti-tampering requirements of the federal Clean Air Act (42 U.S. C. sec. 203(a)) are met."

Before the EPA adopted these rules in 2004, it was illegal for anyone to ride a street motorcycle built in 1980 or later if it didn't meet EPA emissions requirements.

The EPA rules adopted in 2004 require new road motorcycles sold nationwide beginning with the 2006 model year to meet strict emissions standards adopted earlier by California. The first phase of the California standards went into effect with model year 2004, with a second tier scheduled to go into effect with model year 2008.

The EPA adopted the same standards but with a two-year delay, meaning the first phase took effect with the 2006 model year, and the second phase will take effect in model year 2010.

New motorcycles sold in California beginning with the 2004 model year, and nationwide beginning with the 2006 model year, may not emit more than 1.4 grams per kilometer of hydrocarbons and nitrogen oxides, and 12 grams per kilometer of carbon monoxide.

The California standard gets tougher in model year 2008, with a limit of
0.8 grams per kilometer of hydrocarbons and nitrogen oxides and 12 grams per kilometer of carbon monoxide. The federal standard that goes in effect in model year 2010 is the same.

When the EPA issued its final rules, the provisions related to kit and custom bikes were new, which the AMA notes also has led to the confusion surrounding them.

All major motorcycle manufacturers' street bikes meet federal model year
2006 emissions standards, and several manufacturers' products already meet the model year 2010 standards.

U.S. Motorcycle Accidents Increase for 9th Straight Year; Now Higher Thank Pedestrian Deaths

July 23, 2007 - The U.S. National Highway Traffic Safety Administration (NHTSA) released their annual Traffic Safety Assessment for 2006 (.pdf file) today, and motorcycle deaths have unfortunately increased for the ninth straight year. In fact, the 4,810 motorcycle deaths in 2006 now exceed pedestrian deaths at 4,784. Motorcycle fatalities in 2006 increased by 234 (5.1%) over 2005 (4,576). 88,000 motorcyclists were injured in accidents in 2006, an increase of 1,000 from 2005.

Meanwhile, the New York Times reported on an Organization for Economic Cooperation and Development and the International Transport Forum study on July 24 that the U.S. now ranks 42 out of 48 countries in the number of road fatalities per capita (all vehicles, not just motorcycles). Australia, Britain, France, Germany and Japan all have made significant improvements but the U.S. has not.

The U.S. was No. 1 in 1970 in fatalities per distance driven but now ranks 11th, with some countries reporting rates that are 25 percent lower. Here's a graphic comparing the accident rates over time.

U.S. Motorcycle Sales Report for January - June 2007

July 24, 2007 - U.S. Motorcycle sales are mixed over the first 6 months of 2007. Dual Sport sales continue to improve, with a sales gain of +2.8% from 2006 for a total of 21,322 in the first two quarters of 2007.

Meanwhile, sales of off-road motorcycles are continuing to suffer. There were 19,340 fewer sold so far in 2007 over 2006, which is a 15% decrease. So far only 109,893 off-road bikes have been sold this year.

Street bike sales are also off slightly, down 5.0% from the same time period in 2006, with 389,765 units sold, compared to 410,421 sold during the first 6 months of 2006. Scooter sales were relatively steady, down 0.6% (181 units) at 29,719 versus 29,900 for the same time period in 2006.

Monday, July 02, 2007

مختصری از تاریخچه برگزاری مسابقات سوپربایک

مسابقات جهانی سوپربایک از سال 1987 در پیست سرعت دیتونا در فرانسه آغاز به کار کرد و ازسال 1988 به تایید فدراسیون جهانی موتورسواری درآمد و در سراسر دنیا به صورت قانونی فعالیتش را آغاز کرد.
اولین مسابقه جهانی این رقابتها در همان سال در پیست دانینگتون پارک بریتانیا برگزار شد که مارکو لوچینلی از ایتالیا در آن به مقام اول رسید.

در ابتدا تنها سه شرکت موتورسازی در جهان از جمله دوکاتی، یاماها و هوندا به این مسابقات پیوستند و کمتر از دو سال شرکت های دیگر نظیر سوزوکی و کاوازاکی نیز به این مسابقات ملحق شدند.

فرق موتورهای شرکت کننده در سوپربایک با موتورهای مسابقات گراندپری موتوجی پی در حجم موتور و وزن آن است. موتورهای سوپربایک از 800 سی سی به بالا هستند در صورتی که موتوجی پی زیر 800 سی سی کار می کند.

این مسابقات که امسال بیستمین فصل برگزاری اش را جشن می گیرد با صدر نشینی جیمز تاسلند راننده بریتانیایی تیم هوندا، در حال برگزاری است.

استونر، قهرمان نیم فصل موتوجی پی

در هشتمین مسابقه فصل موتوجی پی، کیسی استونر، راننده 21 ساله و استرالیایی تیم دوکاتی، در گراندپری بریتانیا به پیروزی رسید تا یک مسابقه مانده به نیم فصل، به قهرمان بلامنازع این مرحله از مسابقات بدل شود.
در مسابقه روز یکشنبه که در هوای بارانی پیست دانینگتون پارک بریتانیا برگزار شد، علی رغم شرایط بسیار نامساعد جاده مسابقه، این موتورسوار توانست حریفان خود را یک به یک پشت سر بگذارد تا برای پنجمین بار در مسابقات فصل جاری مسابقات موتوجی پی در مکان اول از خط پایان عبور کند.

استونر که مسابقه را از مکان پنجم آغاز کرد، در دور اول مسابقه حتی تا مکان دوازدهم هم عقب افتاد، اما بار دیگر در دومین فصل حضورش در بالاترین سطح مسابقات موتور سواری در جهان، قابلیت های خود را نشان داد تا با اختلاف 11 ثانیه برتری نسبت به کالین ادواردز، موتور سوار تیم یاماها-فیات مسابقه را به پایان ببرد.

کالین ادواردز مسابقه را از مکان اول آغاز کرده بود، اما در دور پانزدهم (از 30 دور) در اثر یک اشتباه و داشتن سرعت زیاد در سر پیچی موسوم به پیچ "ملبورن"، مجبور شد از حداکثر عرض مسیر استفاده کند که همین مسئله به کیسی استونر امکان داد تا با طی کردن مسیر کوتاه تر و نزدیکتر به مرکز پیچ، پیش بیفتد.

استونر تنها در یک دور، فاصله خود با کالین ادواردز را به یک و نیم ثانیه افزایش داد.

با این پیروزی، استونر 26 امتیاز از نزدیکترین رقیب خود، ولنتینو راسی، پیش افتاد و در شرایط فعلی، اگر حتی در مسابقه بعدی که در پیست آسن (Assen) هلند برگزار می شود، در جمع 15 راننده اول مسابقه را به پایان نبرد و امتیاز کسب نکند، بازهم قهرمان نیم فصل مسابقات باقی خواهد ماند.

در مسابقات موتوجی پی، قهرمان 25 امتیاز، نفر دوم 20 امتیاز و نفرات سوم تا پانزدهم از 16 تا 1 امتیاز بدست می آورند.

اسطوره در سایه

ولنتینو راسی، که هفت بار قهرمان مسابقات جهانی موتور سواری شده (یک بار در رده های 125 و 250 سی سی و پنج بار متوالی در رده موتو جی پی) پیش از این مسابقه 14 امتیاز از استونر عقب تر و در مکان دوم رده بندی رانندگان موتوجی پی این فصل قرار داشت.

اما این موتورسوار که مسابقه را از مکان دوم و پشت سر هم تیمی خود، کالین ادواردز آغاز کرد، در طی مسابقه با مشکل مواجه بود و هر چند توانست پس از عقب افتادن در اوائل مسابقه، خود را مجددا تا مکان سوم بالا بکشد، اما با خشک شدن تدریجی مسیر پیست، با مشکل مواجه شد.

لاستیک موتورسیکلت های تیم یاماها-فیات که توسط شرکت میشلین تامین می شود، به وضوح عملکرد ضعیف تری نسبت به لاستیکهای بریجستون داشتند که از جمله تیمهای دوکاتی و سوزوکی از آن استفاده می کنند.

در نتیجه راسی، تنها سه دور مانده به پایان مسابقه و برای اینکه بخت کسب امتیاز را از دست ندهد، براحتی مکان سوم را به کریس ورمیولن، راننده تیم سوزوکی واگذار کرد و بدون تلاشی جدی برای باز پس گرفتن این مقام، مسابقه را در مکان چهارم به پایان برد.

دوکاتی در حال پیشرفت

کارشناسان پیش بینی می کردند که گراندپری دانینگتون پارک جولانگاه موتورسیکلت های دوکاتی نباشد. از آنرو که این تیم پیروزی های قبلی خود در فصل جاری را مدیون اختلاف سرعت بالای خود در مسیرهای مستقیم نسبت به دیگر تیمها بود.

در چند مسابقه و به ویژه در جریان چند بار رقابت نزدیک ولنتینو راسی و کیسی استونر، مشاهده شد که موتور سواران یاماها، در نقاط پرپیچ و خم مسیر، از تیم دوکاتی پیش می افتادند اما در مسیرهای مستقیم، دوکاتی بواسطه سرعت بسیار بالاتر در دنده های بالا، براحتی و بدون مسئله، نه تنها اختلاف را جبران می کرد، بلکه مجددا حریفان را پشت سر می گذاشت.

اما در گراندپری دانینگتون پارک، علی رغم آنکه مسیرهای مستقیم چندانی در پیست وجود نداشت، دوکاتی از حریفان عقب نیفتاد.

این مسئله می تواند تهدیدی جدی برای ولنتینو راسی باشد.

او فصل قبل، در مسابقه آخر و در اثر یک تصادف هشتمین عنوان قهرمانی خود را از دست داد، اما به نظر نمی رسد که عطش خود برای کسب مجدد این عنوان را از دست داده باشد.

با این وجود بسیاری اذعان می کنند که رقیب راسی در فصل جاری، بسیار جدی تر و قوی تر از نیکی هیدن، قهرمان فصل قبل مسابقات است.

بیلیس، برنده سوپربایک مرحله سن مارینو

تروی بیلیس، راننده استرالیایی تیم دوکاتی، با دو پیروزی در هشتمین مرحله از مسابقات جهانی سوپربایک در پیست میزانو در سن مارینو، اختلاف امتیاز خود با جیمز تاسلند صدر نشین این مسابقات را به 21 امتیاز رساند.
تاسلند راننده بریتانیایی تیم هوندا با امید به پیروزی شروع کرد، اما تنها توانست در مسابقه صبح، چهارم و در مسابقه بعد از ظهر ششم شود.

نورویوکی هاگا راننده ژاپنی تیم یاماها و مکس بیاجی راننده ایتالیایی تیم سوزوکی به ترتیب دوم و سوم شدند
رقابت جنجالی مکس بیاجی و نوریوکی هاگا در مسابقه قسمت اول (صبح) دیدنی بود و تنها سه دور تا پایان مسابقه مکس با یک سبقت اشتباه به هاگا زد و هر دو از مسابقه خارج شدند. اگر این اشتباه اتفاق نمی افتاد هر دو قسمت از این مرحله با نتایج یکسان به پایان می رسید.

بیلیس گفت: "این پیروزی ای بود که ما واقعا نیاز داشتیم. در این پیست سبقت گرفتن خیلی سخت است و تنها باید با اشتباه دیگر رانندگان به مراتب بالاتر آمد."

سن مارینو در ایتالیا نزدیکترین شهر به شرکت موتورسازی دوکاتی است و به نوعی مسابقه خانگی این تیم محسوب می شد. تماشاچیان زیادی برای تشویق تیمشان به آنجا آمده بودند و نتیجه خوبی را هم دیدند.

تاسلند با وجود نرسیدن به مقام اول در این مسابقه همچنان با 260 امتیاز در صدر جدول قهرمانی قرار دارد.

جیمز تاسلند پیش از این در سال ۲۰۰۴ در مسابقات سوپربایک قهرمان شده بود و سال گذشته با اختلاف کمی مغلوب تروی بیلیس استرالیایی از تیم دوکاتی شد و در مقام دوم کل مسابقات ایستاد.

مرحله بعدی این مسابقات 22 ماه ژوئن در پیست برنو جمهوری چک خواهد بود.

Saturday, May 26, 2007

Yoshimura Suzuki's Mladin Wins Again in Sonoma Superbike Race II

Yoshimura Suzuki dominated the recent AMA Superbike double-header weekend at Infineon Raceway in Sonoma, Calif. Six-time AMA Superbike Champion Mat Mladin won both races on Saturday and Sunday, with defending AMA Superbike Champion Ben Spies bringing home second place in each event. This result has Mladin and Spies tied for the lead in the overall championship points standings. Yoshimura Suzuki teammate Tommy Hayden also put in two impressive rides, finishing in seventh on Saturday and an even better fifth in Sunday's event.

"I've got to thank my crew first and foremost," said Mladin from the podium. "They've worked very hard to keep things tight. The Yoshimura Suzuki GSX-R1000 ran beautifully again and I was able to get a really good start."

Earlier in the weekend, Spies picked up his 11th career pole position, posting a track record-breaking lap time of 1:34.991. Mladin was second-fastest in qualifying with a lap time of 1:35.128, while Hayden rounded out the second row of the grid with a 1:36.860 lap time.

The double-header weekend's second race was very similar to the first event. Mladin got the holeshot and led all 28 laps.

"It was a good weekend for us," said Mladin of his 56th career AMA Superbike win. "We've tried very hard to win as many races as possible. I came here ready to ride as hard as I had to. I just want to get as much out of me as I can and to get as much out of the Yoshimura Suzuki GSX-R1000 as I can. I'll worry about everything else later."

Again mimicking yesterday's race, Spies got a good start and was in second place for almost the entire race.

"We just didn't have the pace today," said Spies. "Mat was riding a defensive race. In the end, he was just a little faster. He stepped it up, for sure, and we just have to take it up another notch. But we know what we have to do so we'll put our heads down and get ready for Road America. That's one of my favorite tracks and I'm looking forward to it."

Hayden also stepped up his performance over yesterday's race. The two-time AMA Supersport Champion got a decent start but still had to work his way up to the front of the pack. But he did what he had to do to pick up a top-five finish.

"Today went a lot better than yesterday," said Hayden. "My race speed was faster, my times were better and I was a lot closer to the podium. We still have a lot of work to do. Hopefully between now and Road America we can make some improvements. I'd really like to get on the podium soon."

All of Suzuki's road race teams will return for round five of the AMA Superbike Series at Road America in Elkhart Lake, Wis., the weekend of June 1 - 3, 2007



AMA Superbike Top 10 Finishers


1. Mat Mladin, Yoshimura Suzuki
2. Ben Spies, Yoshimura Suzuki
3. Jake Zemke, Honda
4. Miguel Duhamel, Honda
5. Tommy Hayden, Yoshimura Suzuki
6. Jason Disalvo, Yamaha
7. Eric Bostrom, Yamaha
8. James Ellison, Honda
9. Jake Holden, Jordan Suzuki
10. Jamie Hacking, Kawasaki



AMA Superbike Points Standings:


1. Mat Mladin, Yoshimura Suzuki (tied)
2. Ben Spies, Yoshimura Suzuki (tied)
3. Miguel Duhamel, Honda
4. Jake Zemke, Honda
5. Tommy Hayden, Yoshimura Suzuki
6. Jason Disalvo, Yamaha
7. Eric Bostrom, Yamaha
8. Aaron Yates, Jordan Suzuki
9. Jamie Hacking, Kawasaki
10. James Ellison, Honda

Sunday, May 20, 2007

600 cc Italy in May 2007 STK 600

World Championships Standings

RiderBikeTeamPoint
Magnoni Yamaha YZF R6 Bevilacqua Corse 70
Berger Yamaha YZF R6 Team Trasimeno 62
Antonelli Honda CBR600RR Team Italia Megabike AX 61
Antonelli Honda CBR600RR Team Italia Megabike AX 52
Berger R6 Team Trasimeno 52
Ten Napel Yamaha YZF-R6 MQP Racing Team 47
Barrier Honda CBR600RR Coutelle Junior Team 46
Magnoni Yamaha YZF R6 Bevilacqua Corse 45
Ten Napel Yamaha YZF-R6 MQP Racing Team 40
Barrier Honda CBR600RR Coutelle Junior Team 33

600 cc in Italy in May 2007 SSP

World Championships Standings

RiderBikeTeamPoint
Sofuoglu Honda CBR600 RR Hannspree Ten Kate 145
Foret Kawasaki ZX 6R GilMotorsport 87
Fujiwara Yamaha YZF R6 Team Althea Megabike 53
Nannelli Ducati 749R Team Caracchi Ducati SC 43
Veneman Suzuki GSX-R600 Pioneer Hoegee Suzuki 41
Pitt Honda CBR600 RR Hannspree Ten Kate 40
Harms Honda CBR600 RR Stiggy Motorsport 39
Salom Yamaha YZF-R6 Yamaha Spain 34
Roccoli Yamaha YZF R6 Yamaha Team Italia 33
Riba Kawasaki ZX 6R GilMotorsport 30

1000 cc in Italy in May 2007 SBK Superbike

World Championships Standings

RiderBikeTeamPoint
Baiocco Yamaha YZF R1 Umbria Bike 60
Aitchison Suzuki GSXR 1000 Celani Suzuki Italia 58
Canepa Ducati 1098 Ducati Xerox Jr Team 57
Canepa Ducati 1098 Ducati Xerox Jr Team 51
Dionisi Suzuki GSXR 1000 Cruciani moto Suzuki Italia 50
Pirro Yamaha YZF R1 Yamaha Team Italia 45
Corti Yamaha YZF R1 Yamaha Team Italia 45
Pirro Yamaha YZF R1 Yamaha Team Italia 45
Aitchison Suzuki GSXR 1000 Celani Suzuki Italia 38
Baiocco Yamaha YZF R1 Umbria Bike 35

1000 cc in Italy in May 2007 WSBK Superbike

1000 CC
World Championships Standings

RiderBikeTeamPoint
Toseland Honda CBR1000RR Hannspree Ten Kate Honda 229
Biaggi Suzuki GSXR1000K7 Alstare Suzuki 194
Haga Yamaha YZF R1 Yamaha Motor Italia WSB 191
Bayliss Ducati 999 F07 Ducati Xerox 164
Corser Yamaha YZF R1 Yamaha Motor Italia WSB 135
Lanzi Ducati 999F 07 Ducati Xerox 107
Xaus Ducati 999 F06 Ducati Sterilgarda 106
Neukirchner Suzuki GSXR1000K6 Suzuki Germany 81
Rolfo Honda CBR1000RR Hannspree Ten Kate Honda 77
Kagayama Suzuki GSXR1000K7 Alstare Suzuki 60

Monday, May 07, 2007

مرحله پنجم مسابقات سوپربايک در انگلستان گزارش تصويری

دو از سه برای استونر در موتوگراندپری

کیسی استونر، راننده ۲۱ ساله استرالیایی تیم دوکاتی در سومین مرحله از قهرمانی موتوگراندپری، در حضور بیش از ۴۰ هزار تماشاچی مشتاق که در ترکیه برگزار شد به مقام اول دست یافت.

تنها کمتر از اتمام یک دور، ابتدا ولنتینو راسی راننده ۲۸ ساله ایتالیایی تیم فیات یاماها و هفت بار قهرمان کل مسابقات موتوگراندپری (رده های مختلف، ۱۲۵ سی سی به بالا)، کنترل موتورش را از دست داد و ۵ رتبه عقب افتاد.

تنها چند ثانیه بعد، الیویر جک راننده فرانسوی تیم کاوازاکی با یک اشتباه به موتور کالین ادوارد راننده آمریکایی تیم یاماها خورد و باعث شد دو راننده دیگر دنی پدروسا از تیم هوندا و کریس ورمیولان از تیم سوزوکی نیز زمین خورده و از دور مسابقه خارج شوند. ورمیولان دوباره به پیست بازگشت و آخر شد.

شدت برخورد موتورها به حدی بود که پدروسا و الیویر جک هر دو به بیمارستان منتقل شدند.

استونر در همان مراحل اولیه که توانست از راسی سبقت بگیرد، تا آخر با اختلاف زیادی جلوتر از همه از خط پایان گذشت. او سال گذشته همراه تیم LCR هوندا، توانسته بود در همین پیست به مقام دوم برسد و سال قبل تر در مسابقات 250 سی سی پیروزی این مسابقات را از آن خود کرده بود.


الیویر جک راننده فرانسوی تیم کاوازاکی با یک اشتباه به موتور کالین ادوارد راننده آمریکایی تیم یاماها خورد.

برای مقام دوم و سومی رقابت شانه به شانه ای بود که در نهایت مقام دوم این مسابقه را تونی الیاس راننده اسپانیایی تیم "هوندا گرسینی"که از مقام دهم مسابقه را شروع کرده بود کسب کرد و لوریس کپراسی راننده ایتالیایی تیم دوکاتی سوم شد.

راسی صدر نشین جدول این مسابقات به علت نداشتن گریپ کافی در تایرهایش با زمین، هر دور مغلوب یک راننده می شد و در نهایت تنها توانست در مقام دهم از خط پایان بگذرد. او مسابقه را از مقام اول شروع کرده بود.

استونر پیش از این در مرحله اول مسابقات که در پیست لوسیل دوحه برگزار شد به مقام اول دست یافته بود.

پیست ترکیه برای سومین سال است که میزبان مسابقات موتو گراندپری است و به گفته فدراسیون موتورسواری احتمالا سال آینده جای خود را به پیست ایندیاناپلیس آمریکا خواهد داد।

استونر
استونر پیش از این در مرحله اول مسابقات که در پیست لوسیل دوحه برگزار شد به مقام اول دست یافته بود.

پیروزی نفس گیر بیلیس در سوپربایک

پنجمین مرحله ا زمسابقات فصل جدید سوپربایک، در ۲۲ لپ در پیست آسن، هلند برگزار شد و تروی بیلیس راننده استرالیایی تیم دوکاتی، با اختلاف بسیار کم نسبت به نفر بعدی به مقام اول رسید.

در این مسابقه که به علت پیچ های کوتاه، یکی از سخت ترین مراحل مسابقات موتورسواری محسوب می شود، بیلیس قهرمان فصل گذشته این مسابقات، رقابتی نفس گیر با جیمز تاسلند راننده بریتانیایی تیم هوندا، صدر نشین فعلی جدول، داشت.

برد او برای همه، حتی خودش غیر منتظره بود، چرا که تاسلند تا آخرین لحظه و آخرین پیچ از او جلو بود.

نفر سوم این مسابقه چهره تازه وارد رقابتهای سوپربایک، مکس بیاجی راننده ایتالیایی تیم سوزوکی شد.

تاسلند که تا نیمه های مسابقه از همه جلوتر بود مغلوب سبقت نوریوکی هاگا راننده ژاپنی تیم یاماها شد، اما چندی نگذشت که موتور هاگا با اشکال فنی (جعبه دنده) مواجه شد و او از کسب امتیاز باز ماند.

تاسلند دوباره جلو افتاد و تنها چند دور تا پایان مسابقه بیلیس توانست از او سبقت بگیرد، اما فاصله دو موتور سوار بسیار کم بود تا اینکه تاسلند تنها سه پیچ تا پایان مسابقه صدر نشینی را گرفت ولی در ثانیه های آخر مغلوب بیلیس شد.

تاسلند با وجود نرسیدن به مقام اول دراین مسابقه همچنان ۱۹۶ امتیاز در صدر جدول قهرمانی قرار دارد.

هر مرحله از مسابقات سوپربایک در دو قسمت صبح و بعد از ظهر انجام می گیرد و مجموع امتیازات آن برای قهرمانی کل به حساب می آید.

جیمز تاسلند پیش از این در سال ۲۰۰۴ در مسابقات سوپربایک قهرمان شده بود و سال گذشته با اختلاف نچندانی مغلوب تروی بیلیس استرالیایی از تیم دوکاتی شد و در مقام دوم کل مسابقات ایستاد.

مرحله بعدی این مسابقات ۱۳ ماه مه در پیست مونزای ایتالیا خواهد بود।

بیلیس
برد بیلیس برای همه، حتی خودش غیر منتظره بود، چرا که تاسلند تا آخرین لحظه و آخرین پیچ از او جلو بود.

مختصری از تاریخچه برگزاری مسابقات سوپربایک

مسابقات جهانی سوپربایک از سال 1987 در پیست سرعت دیتونا در فرانسه آغاز به کار کرد و ازسال 1988 به تایید فدراسیون جهانی موتورسواری درآمد و در سراسر دنیا به صورت قانونی فعالیتش را آغاز کرد.

اولین مسابقه جهانی این رقابتها در همان سال در پیست دانینگتون پارک بریتانیا برگزار شد که مارکو لوچینلی از ایتالیا در آن به مقام اول رسید.

در ابتدا تنها سه شرکت موتورسازی در جهان از جمله دوکاتی، یاماها و هوندا به این مسابقات پیوستند و کمتر از دو سال شرکت های دیگر نظیر سوزوکی و کاوازاکی نیز به این مسابقات ملحق شدند.

فرق موتورهای شرکت کننده در سوپربایک با موتورهای مسابقات گراندپری موتوجی پی در حجم موتور و وزن آن است. موتورهای سوپربایک از 800 سی سی به بالا هستند در صورتی که موتوجی پی زیر 800 سی سی کار می کند.

این مسابقات که امسال بیستمین فصل برگزاری اش را جشن می گیرد با صدر نشینی جیمز تاسلند راننده بریتانیایی تیم هوندا، در حال برگزاری است.



تاسلند

جیمز تاسلند راننده بریتانیایی تیم هوندا، در حال حاضر صدر نشین جدول فصل جدید این مسابقات است.

بازگشت فوگاتی به رقابتهای سوپربایک 2008

کارل فوگاتی، قهرمان چهار دوره مسابقات موتورسواری سوپربایک، برای حضور در مسابقات سال 2008 به عنوان رئیس تیم
موتورسواری، با شرکت موتورسازی ایتالیایی آگوستا قرارداد تازه ای امضا کرد.

فوگی

فوگاتی همراه تیم دوکاتی بین سالهای 94 تا 99 میلادی چهار بار به قهرمانی این مسابقات

رسیده بود و در سال 2000 در پیست فیلیپ آیلند استرالیا با این مسابقات خداحافظی کرد و پس از آن تصمیم گرفت تا تیمی با مالکیت خودش در این مسابقات را راه اندازی کند.

او به عنوان رئیس و مدیر تیم "پتروناس فوگاتی" در قهرمانی سوپربایک فعالیتش را شروع کرد، اما پس از سه سال حضور این تیم در رقابتها، شرکت مالزیایی نفتی پتروناس به علت عدم کسب امتیاز کافی در لیست قهرمانی از همکاری خود با این تیم صرف نظر کرد.

رئیس شرکت آگوستا، کلودیو کاستیگلیونی است که پیش از این مالک تیم دوکاتی بود. فوگاتی در سال 1994 همراه با تیم دوکاتی قهرمان شده بود.

فوگاتی گفت: "او (کلودیو کاستیگلیونی) در رسیدن به موفقیت ها و آروزهایم در سوپربایک شریک بود. این باعث افتخار است که دوباره با او کار کنم."

فوگاتی قرار است در ماه ژوئن، پیش از مسابقات TT ، با موتور F4R 312 در رژه نمایشی این مسابقات با موتوری که قرار است از سال 2008 در رقابتهای سوپربایک شرکت کند، رانندگی کند.

مختصری از برگزاری مسابقات سوپربایک

مسابقات جهانی سوپربایک از سال 1987 در پیست سرعت دیتونا در فرانسه آغاز به کار کرد و ازسال 1988 به تایید فدراسیون جهانی موتورسواری درآمد و در سراسر دنیا به صورت قانونی فعالیتش را آغاز کرد.


جیمز تاسلند راننده بریتانیایی تیم هوندا، در حال حاضر صدر نشین جدول فصل جدید این مسابقات است.

اولین مسابقه جهانی این رقابتها در همان سال در پیست دانینگتون پارک بریتانیا برگزار شد که مارکو لوچینلی از ایتالیا در آن به مقام اول رسید.

در ابتدا تنها سه شرکت موتورسازی در جهان از جمله دوکاتی، یاماها و هوندا به این مسابقات پیوستند و کمتر از دو سال شرکت های دیگر نظیر سوزوکی و کاوازاکی نیز به این مسابقات ملحق شدند.

فرق موتورهای شرکت کننده در سوپربایک با موتورهای مسابقات گراندپری موتوجی پی در حجم موتور و وزن آن است. موتورهای سوپربایک از 800 سی سی به بالا هستند در صورتی که موتوجی پی زیر 800 سی سی کار می کند.

این مسابقات که امسال بیستمین فصل برگزاری اش را جشن می گیرد با صدر نشینی جیمز تاسلند راننده بریتانیایی تیم هوندا، در حال برگزاری است و تا کنون پنج مسابقه را پشت سر گذاشته است.

موتورسواران تهراني قهرمان پيكارهاي موتوركراس ايران شدند

تهران IranSport.Net - تيم مدرسه موتورسواري تهران عنوان قهرماني اولين دوره مسابقات موتوركراس قهرماني ايران را كسب كرد.

اولين دوره مسابقات موتوركراس قهرماني ايران روز جمعه با حضور بيش از ‪ ۱۰۰‬شركت‌كننده از‪ ۲۵‬استان در پيست مجموعه ورزشي آزادي تهران برگزار شد.

در اين رقابتها كه در كلاس‌هاي ‪ ۲۵۰ ، ۱۲۵ ، ۸۰ ، ۵۰‬سي سي ، آزاد و پيشكسوتان برگزار شد ، پس از تيم مدرسه موتورسواري تهران كه با ‪۱۰۹‬ امتياز بر سكوي نخست ايستاد ، تيم‌هاي اصفهان و يزد با ‪ ۱۰۷‬و ‪ ۷۲‬امتياز عناوين دوم و سوم را به خود اختصاص دادند.

نتايج رقابت‌هاي كلاسهاي مختلف انفرادي به شرح زيراست :
كلاس ‪ ۱۲۵‬سي سي :
‪ - ۱‬مجتبي كريم زاده از اصفهان با ‪ ۲۵‬امتياز
‪ - ۲‬حميد مهين خاكي از مدرسه موتورسواري تهران با ‪ ۲۲‬امتياز
‪ - ۳‬وحيد شه بخش ازسيستان وبلوچستان با ‪ ۲۰‬امتياز .

كلاس ‪ ۲۵۰‬سي سي
..............

‪ - ۱‬حميدكريم زاده از اصفهان با ‪ ۲۵‬امتياز .

‪ - ۲‬محمد رضا جديدي از تهران با ‪ ۲۲‬امتياز
‪ - ۳‬رسول نجفي ازمدرسه موتورسواري تهران با ‪ ۲۰‬امتياز
كلاس ‪ ۵۰‬سي سي
............

‪ - ۱‬ميثم قشقايي ازمدرسه موتورسواري تهران با ‪ ۱۵‬امتياز
‪ - ۲‬حميد رضا دليلگو از اصفهان با ‪ ۱۲‬امتياز
‪ - ۳‬اميد رستميان از اصفهان با ‪ ۱۰‬امتياز
كلاس ‪ ۸۰‬سي سي
.............

‪ - ۱‬رضا پورمحمد ازيزد با ‪ ۲۵‬امتياز
‪ - ۲‬حامد فرمهين فراهاني از مدرسه موتورسواري تهران با ‪ ۲۲‬امتياز ‪ - ۳‬محمد رضا دشتي از اصفهان با ‪ ۲۰‬امتياز.

كلاس آزاد
.........

‪ - ۱‬مجتبي كريم زاده از اصفهان
‪ - ۲‬مجتبي ميرمحمدي از يزد
‪ - ۳‬سيدكمال ميرمحسني از سمنان
كلاس پيشكسوتان
.............

كلاس ‪ ۱۲۵‬سي سي ، مرتضي هرمي باف از خراسان رضوي
كلاس ‪ ۲۵۰‬سي سي ، رسول محمدعلي زاده مدرسه موتورسواري .

Thursday, January 25, 2007

Friday, January 19, 2007

Hercules W2000 Wankel




Hercules Wankel














1975 Hercules Wankel (W 2000)

This is a RARE 1975 Hercules Wankel (W 2000)

Maximum Speed: 93 mph
Acceleration: 0 to 66 mph in 7 seconds
Fuel: Regular gasoline
GearBox: 6 speed (1 up / 5 down) with foot shifting.
Multiple disc clutch in oil bath.
Starter: Electric and auxiliary kick-starter
Front Suspension: Ceriani (Italy) telescopic fork
Rear Suspension: Adjustable shock absorbers in 5 positions
Front brake: Hydraulic disc brake with quickly detachable wheel of 300-mm diameter.

Electrical Equipment: Ignition: Bosch / Battery: 12 V - 15 AH
Dry Weight: 350 lbs.

Wednesday, January 03, 2007

Mufflers

Apparently you can remove the internals of the stock cans for more power.

Some manufacturers include (not all make Hayabusa ones) :

Akrapovic - Arrow - Cobra - D & D - Hindle - Kerker - Megacycle - Remus - Staintune - Termignoni - TTS - Two Brothers - Vance & Hines -
Wolf
- Yoshimura HMF

Sidekick Performance Silencers : According to them adds 6 HP. However I haven't seen where the improvements were made. The construction of these things look like a work of art. Like the use of multicoloured 0.5mm thick 99.9% pure Grade2 titanium etc... Try telling that to boys & gals next time you see them !! Their site can be accessed on the links page. You must check out the 'Alien' exhaust !

2002 Triumph TT600

2002 Triumph TT600: Don't Buy Your New 600 Just Yet

2000 Triumph TT600
2002 Triumph TT600

Triumph unveiled its long awaited entry into the 600cc sport bike market yesterday in Birmingham, England. The TT600 represents Triumph's first effort to take on the Japanese Manufacturers head on. Previous Triumph sport bikes have been three cylinder machines without any direct competition.

With an indicated dry weight of 375 pounds, and a claimed maximum horsepower rating of 108 bhp (at 12,750 rpm) and maximum torque of 50.5 foot-lbs (at 11,000 rpm), the TT600 should be plenty competitive with the current Japanese bikes.

The front brakes are expected to be phenomenal -- coupling 310mm floating discs (quite large for a 600) with Triumph's well developed, and deservedly praised four-piston calipers (which haul in the 70 pound heavier 955I quite well, thank you). Indeed, it is apparently the brakes, in part, which have lead Triumph to boast that the TT600 has lapped a track (we're not sure which one) two seconds faster than Yamaha's class leading R6.

The torque figure is also outstanding, being several foot pounds higher than the Japanese bikes (if Triumph's claimed out put is correct). This may result from a couple of factors, including the first fuel injection system on a 600cc sport bike -- manufactured by Sagem (just like Triumph's other sport bikes). Couple a sophisticated fuel injection and engine management system with a high compression ratio (12:1) and ram air, and the torque figure becomes believable.

Fully adjustable Kayaba suspension at both ends (including a 43mm fork), a six-speed transmission, and a 180-section rear tire are all at the leading edge of 600 sport bike design. Rake, trail and wheelbase figures are also in the same league as the best from Japan.

If priced competitively with the Japanese 600s (as it is expected to be), the Triumph TT600 will offer great value. The prestige of the Triumph name, along with being the first 600 to feature fuel injection, should make the TT600 a sales success.

"SuperBike Magazine"

Triumph TT600
  • Triumph TT600 Price £6,934 :
  • 599cc Liquid cooled inline four 16V :
  • Dry weight 170kg Insurance group 14 :
  • Claimed power 99.5bhp @ 11,813rpm :
  • Issue tested: July 2002
  • Triumph UK on 01455 261953:
This 2002 model is the bike that Triumph should have initially launched. It wouldn't have won the 600s group test back then but it would have given the Hinckley boffins a decent base bike to make future improvements. Currently, it's a perfectly capable machine overshadowed by peers that can do what the Triumph do but bigger, faster, stronger, better. Taken in isolation, many of its shortcomings are disguised. The engine makes all the right noises and it seemed to rev pretty well. Reality check time soon comes after riding the other 600s. The fuel injection is certainly smoother, but the electronic wizardry didn't make up for the general lack of punch. This isn't as much of a problem on the road where the road surface is often the limiting factor, but it put the TT at a big disadvantage on the track. Cornering was a little slow on entry, mainly due to its squat nature, but mid corner the TT felt solid enough to get some decent lean angles out of it. On the road, it handled hole-ridden roads with relative ease and was relaxed enough to appreciate the surroundings more than most other bikes. The clutch however was a bitch. I'm guessing that its fair share of abuse. It was as delicate as brain surgery to launch the TT off the line due to the clutch biting and then releasing within 2mm of travel. The brakes weren't that hot either, their softness ever more revealing as the track work continued.

The superbike scores
Engine
88%
Chassis
89%
Brakes
91%
Styling
87%
Overall
90%

Mehdi Asghari (Hadi-Busa)

Mehdi Asghari (Hadi-Busa)
San Francisco, USA

Blog Archive